Monthly Editorial January 2020 | Tekst redakcyjny – styczeń 2020 | Einführung in den Monat Januar 2020
Abstract: The rapid development of electronic media, including social networks, calls for new ways of behaving, also on the part of historians dealing with public history. Historical subjects, albeit handled selectively, continue to attract public interest. History has long since left the lecture halls, and is no longer confined to universities. The popularisation of new media gives the impression that everyone can now engage in history and write on historical topics. There are countless history-related social projects. The subsequent stages of their implementation are presented virtually in real time on the Internet. Professional historians or history graduates are not always involved in these projects.
DOI: dx.doi.org/10.1515/phw-2020-14900.
Languages: Polski, English, Deutsch
Szybki rozwój mediów elektronicznych, w tym portali społecznościowych, wymusza nowe zachowania, także historyków zajmujących się public history. Tematyka historyczna, wprawdzie wybiórczo traktowana, cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem społecznym. Już dawno historia opuściła sale wykładowe, przestała ograniczać się do uniwersytetów. Wraz z upowszechnieniem nowych mediów ma się wrażenie, że teraz każdy może zajmować się historią, pisać na tematy historyczne. Liczba inicjatyw społecznych o tematyce historycznej jest niezliczona. Realizacja ich projektów pokazywana jest niemalże w trybie live w internecie. Nie zawsze uczestniczą w nich zawodowi historycy lub osoby po studiach historycznych.
Public History a etyka nie jest tematem nowym. Są organizacje międzynarodowe skupiające historyków spod znaku tej subdyscypliny. Nadal jednak istnieją problemy ze sformułowaniem, jak i upowszechnieniem ogólnych reguł, które obowiązywałyby wszystkich przedstawicieli public history. Oczywiście można się posiłkować zasadami opracowanymi przez stowarzyszenia historyczne, jednak nie uwzględniają one zwykle specyfiki public history i wyzwań, jakie przed nią stoją.
W Europie Środkowo-Wschodniej takie zasady praktycznie nie istnieją, ale widoczne jest duże zapotrzebowanie na nie. W przypadku tego regionu mamy do czynienia z ogromnym nagromadzeniem problemów historycznych, z którymi zmaga się do dzisiaj każde z państw. Dyskusji wymagają nie tylko ich historie wewnętrzne, ale także relacje z sąsiadami. Można zaryzykować tezę, że mimo upływu 30 lat od upadku komunizmu w tej części Europy, historia ma się w najlepsze, a nawet rozpycha się na scenie społecznej.
Powstały nie tylko instytucje państwowe, towarzystwa, związki. Ogromnym zainteresowaniem cieszą się grupy rekonstrukcyjne, gry historyczne, filmy, publikacje. Niektóre państwa odkryły fakt posiadania kontroli nad polityką historyczną jako instrument realizacji swych celów wewnętrznych i zewnętrznych.
Brak wrażliwości etycznej przynieść może opłakane skutki. Uwzględnienie historii z jej najrozmaitszymi aspektami w działaniach publicznych jest ogromnym wyzwaniem. Prezentowane w tym małym bloku teksty są próbą zmierzenia się z tematem. Są zaproszeniem do dyskusji, nie jej podsumowaniem czy zakończeniem. Czy istnieje możliwość skodyfikowania public history pod względem etycznym i opracowanie ogólnych zasad postępowania? Można też zadać pytanie, czy taka kodyfikacja jest w oczach kreatorów i odbiorów w ogóle potrzebna.
_____________________
Zdjęcie
National Museum of American History © 2013 US Marine Corps, Public Domain.
Zalecany sposób cytowania
Ruchniewicz, Krzysztof: Public History and Ethics. Monthly Editorial Jan 2020. In: Public History Weekly 8 (2020) 2, DOI: dx.doi.org/10.1515/phw-2020-14900.
The rapid development of electronic media, including social networks, calls for new ways of behaving, also on the part of historians dealing with public history. Historical subjects, albeit handled selectively, continue to attract public interest. History has long since left the lecture halls, and is no longer confined to universities. The popularisation of new media gives the impression that everyone can now engage in history and write on historical topics. There are countless history-related social projects. The subsequent stages of their implementation are presented virtually in real time on the Internet. Professional historians or history graduates are not always involved in these projects.
The ethical context of public history is not a new topic. There are international organizations for historians from this sub-discipline. However, challenges in formulating and disseminating general rules that would apply to all representatives of public history still exist. One can of course rely on the rules developed by historical associations, but they tend not to address the specificity of public history and the challenges that it faces.
In Central and Eastern Europe, such standards are practically non-existent, although a strong demand for them is evident. With regard to this region, we are dealing with a huge accumulation of historical problems, with which each country continues to struggle to this day. The discussion should address not only the internal history of each of these countries, but also the relations with their neighbours. It can be argued that although it has been 30 years since the fall of communism in this part of Europe, history is at its best: indeed, it is pushing itself forward on the social scene.
Apart from the established state institutions, societies and associations, there is also great interest in reconstruction groups, historical games, films and publications. Some states have discovered that they have control over historical policy as an instrument for achieving their internal and external goals.
Without ethical sensitivity, the effects could prove disastrous. Integrating it into public history in its manifold manifestations poses a great challenge. The texts presented in this small volume constitute an attempt to confront this subject. They serve as an invitation to a discussion, not as its summary or an end to it. Is it possible to codify public history in terms of ethics and develop general rules of conduct? One can also ask the question if authors and the audience find such codification necessary at all.
_____________________
Image Credits
National Museum of American History © 2013 US Marine Corps, Public Domain.
Recommended Citation
Ruchniewicz, Krzysztof: Public History and Ethics. Monthly Editorial Jan 2020. In: Public History Weekly 8 (2020) 2, DOI: dx.doi.org/10.1515/phw-2020-14900.
Die rasche Entwicklung der elektronischen Medien, einschließlich der sozialen Netzwerke, zwingt zu neuen Verhaltensweisen, auch bei Historiker*innen, die sich mit Public History befassen. Historische Themen werden zwar selektiv behandelt, sind aber von unermüdlichem gesellschaftlichem Interesse. Die Geschichte hat die Hörsäle längst verlassen, sie ist nicht mehr nur auf die Universitäten beschränkt. Mit der Verbreitung der neuen Medien ist der Eindruck entstanden, dass sich nun jeder mit Geschichte beschäftigen, über historische Themen schreiben kann. Die unzähligen gesellschaftlichen Initiativen sind ein Beispiel dafür. Die Umsetzung ihrer Projekte wird fast live im Internet gezeigt. Professionelle Historiker*innen oder diejenigen, die Geschichte studiert haben, nehmen nicht immer an solchen Projekten teil.
Das Verhältnis von Public History und Ethik ist kein neues Thema. Es gibt internationale Organisationen, die Historiker*innen aus dieser Teildisziplin zusammenbringen. Dennoch bestehen immer noch Probleme mit der Formulierung und Verbreitung allgemeiner Regeln, die für alle Public History-Vertreter*innen gelten würden. Natürlich können die von historischen Vereinigungen entwickelten Regeln verwendet werden, aber sie berücksichtigen in der Regel nicht die Besonderheiten der Public History und die Herausforderungen, denen sie sich stellt.
In Mittel- und Osteuropa gibt es solche Regeln praktisch nicht, aber es besteht eine große Nachfrage nach ihnen. Im Falle dieser Region gibt es eine enorme Anhäufung von historischen Problemen, mit denen jedes Land dort heute noch kämpft. Nicht nur die eigene Geschichte muss diskutiert werden, sondern genauso die Beziehungen zu den Nachbarn. Man kann wohl die These riskieren, dass die Beschäftigung mit Geschichte in diesem Teil Europas trotz der 30 Jahre, die seit dem Fall des Kommunismus vergangen sind, auf dem Höhepunkt ist und sich sogar auf die gesellschaftliche Bühne drängt.
Geschaffen wurden nicht nur staatliche Institutionen, Gesellschaften und Gewerkschaften. Auch Rekonstruktionsgruppen, historische Spiele, Filme und Publikationen erfreuen sich großer Beliebtheit. Einige Staaten erkannten zudem, wie sie die Kontrolle über die Geschichtspolitik als Instrument nutzen können, um ihre innen- und außenpolitische Ziele zu erreichen.
Der Mangel an ethischer Sensibilität kann bedauerliche Folgen haben. Die Geschichte mit ihren verschiedenen Aspekten in die Aktivitäten der Öffentlichkeit einzubeziehen, stellt eine große Herausforderung dar. Die in dieser kleinen Sammlung vorgestellten Texte sind ein Versuch, das Thema anzugehen. Sie sind keine Zusammenfassungen oder Schlussbemerkungen, sondern eine Einladung zur Diskussion. Ist es möglich, Public History ethisch zu kodifizieren und allgemeine Verhaltensregeln zu entwickeln? Allerdings wäre die Frage zu stellen, ob eine solche Kodifizierung in den Augen der Urheber*innen und des Publikums überhaupt notwendig ist.
_____________________
Abbildungsnachweis
National Museum of American History © 2013 US Marine Corps, Public Domain.
Empfohlene Zitierweise
Ruchniewicz, Krzysztof: Public History und Ethik. Monthly Editorial Jan 2020. In: Public History Weekly 8 (2020) 2, DOI: dx.doi.org/10.1515/phw-2020-14900.
Copyright (c) 2020 by De Gruyter Oldenbourg and the author, all rights reserved. This work may be copied and redistributed for non-commercial, educational purposes, if permission is granted by the author and usage right holders. For permission please contact the editor-in-chief (see here). All articles are reliably referenced via a DOI, which includes all comments that are considered an integral part of the publication.
The assessments in this article reflect only the perspective of the author. PHW considers itself as a pluralistic debate journal, contributions to discussions are very welcome. Please note our commentary guidelines (https://public-history-weekly.degruyter.com/contribute/).
Categories: 8 (2020) 1
DOI: dx.doi.org/10.1515/phw-2020-14900
Tags: Editorial, Ethics (Ethik), Language: Polish